مردم رمزارز ها را به دلایل مختلفی دوست دارند، یکی از آنها این است که می‌تواند حریم خصوصی و امنیت بیشتری را از طریق فناوری بلاکچین به کاربران ارائه دهد. مقایسه ZCash با Monero را در ادامه بخوانید.
اما برخی از رمزارزها پا را یک گام فراتر می‌گذارند و تمرکز زیادی بر حریم خصوصی دارند. دو تا از محبوب ترین سکه های حافظ حریم خصوصی Monero و ZCash هستند، اما کدام بهترین است؟
Monero چیست؟
Monero یک سکه حفظ حریم خصوصی محبوب است که در سال 2014 راه اندازی شد. بنیانگذاران آن ناشناس هستند، اگرچه ما می‌دانیم که فردی با نام مستعار نیکلاس فون سابرهاگن الهام بخش Monero بوده است. این به شکل وایت پیپر CryptoNote آمده است که بسیاری آن را پایه خوبی برای ارزهای دیجیتال می‌دانند.
وایت پیپر CryptoNote برای تأسیس ByteCoin استفاده شد، اما این ارز دیجیتال شکست خورد. سال بعد، Monero راه اندازی شد. ارزش آن برای چند سال زیر یک دلار باقی ماند، اما در سال 2016 شروع به افزایش ارزش کرد. سپس، در رونق کریپتو در سال 2017، قیمت Monero نیز افزایش یافت.
قیمت Monero دلیل اصلی جذابیت آن نیست. در عوض، حفظ حریم خصوصی پیشرفته دلیل اصلی جذابیت آن است.
مانند همه ارزهای دیجیتال، نرم افزار Monero منبع باز است، به این معنی که هر کسی می‌تواند کد آن را مشاهده کند، اما خود بلاکچین قابل دسترسی نیست. در واقع، بلاکچین Monero همه تراکنش ها، از جمله آدرس های فرستنده و گیرنده و مبلغ انتقال یافته را کاملاً خصوصی نگه می‌دارد. بنابراین، چگونه Monero می‌تواند به این امر دست یابد؟
Monero چگونه کار می‌کند؟
چندین فناوری وجود دارد که Monero از آنها برای حفظ حریم خصوصی کاربران خود استفاده می‌کند. بیایید با Ring Confidential Transactions (RingCT) شروع کنیم. RingCT همان چیزی است که Monero برای خصوصی نگه داشتن اطلاعات تراکنش ها استفاده می‌کند. اولین بار در سال 2017 مورد استفاده قرار گرفت و به سرعت توسط بقیه شبکه ها مورد استفاده قرار گرفت. RingCT مبالغ تراکنش ها را رمزگذاری می‌کند که در حال حاضر یک روش استاندارد در بلاکچین Monero است.
همانطور که ممکن است حدس زده باشید، RingCT و امضاهای حلقه مرتبط هستند. در واقع، RingCT به بهبود امضاهای حلقه Monero کمک می‌کند. کمی پیچیده به نظر می‌رسد، اما نگران نباشید. درک اینها خیلی سخت نیست.
امضاهای گروه ناشناس Monero با استفاده از گروهی از افراد برای امضای هر تراکنش کار می‌کنند. در این گروه از افراد، فقط یک نفر امضای واقعی را ارائه می‌کند، فرستنده معلوم نیست این کیست. با استفاده از این فناوری نمیتوان فرستنده واقعی وجوه را تعیین کرد.
در نهایت، Monero از آدرس های مخفی استفاده می‌کند. اینها اساساً آدرس هایی هستند که به صورت یکباره در اختیار فرستنده ها قرار می‌گیرند و گیرنده می‌تواند آنها را منتشر کند. با این حال، سابقه تراکنش فرستنده به یک آدرس منحصر به فرد مرتبط می‌شود که خصوصی باقی می‌ماند. این امر مقصد وجوه را در یک تراکنش مشخص پنهان می‌کند و حریم خصوصی بیشتری را برای کاربران فراهم می‌کند.
سمت تاریک تر Monero
از آنجایی که Monero می‌تواند سطح بالایی از حریم خصوصی را فراهم کند، افراد خلافکار زیادی را جذب کرده است که مایل به سوء استفاده از این ویژگی هستند.
ارزهای دیجیتال در حال حاضر اغلب در بازارهای دارک وب به عنوان شیوه پرداخت استفاده می‌شوند، زیرا نسبت به پول نقد سنتی کمتر قابل ردیابی هستند. بیتکوین و لایت کوین دو گزینه محبوب در تراکنش های دارک وب هستند، اما اینها سکه های حریم خصوصی نیستند.
Monero توانایی پنهان کردن هویت و فعالیت بسیار مؤثرتر آن را تا حدودی برای مجرمان سایبری عالی می‌کند. گرچه این قصد اصلی Monero نیست، اما استفاده از آن را برای کار های غیرقانونی محبوب کرده است.
ZCash چیست؟
ZCash یکی دیگر از سکه های حریم خصوصی محبوب است که سطحی از ناشناس ماندن را به کاربران خود ارائه می‌دهد. این رمزارز با عنوان Zerocoin آغاز شد، پروتکلی که ابتدا توسط دانشجویان متیو گرین، ایان میرز و کریستینا گارمن پیشنهاد شد. توسعه دهندگان در سال 2016 نام Zerocoin را به ZCash تغییر دادند. همچنین گفته شده است که ادوارد اسنودن در ایجاد ZCash نقش داشته است، اگرچه او این کار را با نام مستعار انجام داده است.
ZCash یک هارد فورک بیتکوین است، اگرچه این دو ارز دیجیتال دارای اهداف متفاوتی هستند. یعنی ZCash به صورت خصوصی طراحی شده است.
ZCash با استفاده از آدرس های محافظت شده، ناشناس ماندن را فراهم می‌کند. آدرس سپر ZCash داده های تراکنش را رمزگذاری می‌کند تا فرستنده و گیرنده ها ناشناس بمانند. استفاده ZCash از پروتکل اثبات دانش صفر Zk-Snark اجازه می‌دهد تا آدرس های محافظت شده وجود داشته باشند. Zk-Snarks یا آرگومان های غیرتعاملی دانش صفر، این امکان را برای یک بلاکچین عمومی فراهم می‌کند تا از تراکنش های ناشناس پشتیبانی کند.
اما از آنجایی که ZCash یک فورک بیتکوین است، تراکنش های خصوصی اختیاری هستند، نه اجباری. هر فردی می‌تواند انتخاب کند که آیا می‌خواهد از یک آدرس محافظت شده استفاده کند یا از یک آدرس شفاف معمولی، که آدرس های کیف پول را مانند بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر منتشر می‌کند. این یک گزینه مناسب است، به این معنی که ZCash یک شبکه کاملا خصوصی ندارد، در حالی که Monero دارد.
طبق گزارش Blockonomi، زمانی که شایعاتی در مورد رخ دادن جرایم احتمالی ZCash در سال 2018 منتشر شد، بحث و جدل به وجود آمد. در مصاحبه ای با New Scientist (اکنون حذف شده اما هنوز از طریق آرشیو وب قابل مشاهده است)، متیو گرین، مدیر ZCash اظهار داشت که توسعه دهندگان می‌توانند “ویژگی هایی را اضافه کنند که به پولشویی منجر می‌شود.”
علاوه بر این، مدیر عامل ZCash، Zooko Wilcox نیز در سال 2017 در توییتر اظهار داشت که بلاکچین را میتوان «برای مجرمانی مانند WannaCry قابل ردیابی کرد، اما هنوز کاملا خصوصی و قابل تعویض است». این مسئله سوالاتی را در مورد خصوصی بودن ZCash ایجاد کرد.
ZCash برخلاف Monero طرفدار چندانی در دارک وب ندارد. بین این دو، Monero بیشتر مورد استفاده کلاهبرداران قرار می‌گیرد.
مقایسه ZCash با Monero: کدام یک خصوصی تر است؟
Monero و ZCash هر دو سکه های حافظ حریم خصوصی هستند، ویژگی ناشناس بودن ZCash اختیاری است، در حالی که Monero حفظ حریم خصوصی را ضروری کرده است، به این معنی که همه تراکنش ها ناشناس باقی می‌مانند. اگر همیشه به دنبال ناشناس بودن کامل هستید، بهتر است از Monero استفاده کنید، زیرا کل بلاکچین غیرشفاف است. اما اگر می‌خواهید بین شفافیت و حریم خصوصی یکی را انتخاب کنید، ZCash یک گزینه عالی است، زیرا بهترین ویژگی ها را به شما ارائه می‌دهد.
ZCash و Monero ارزهای عالی متمرکز بر حریم خصوصی هستند
نمیتوان انکار کرد که در حال حاضر می‌توانید سطح مناسبی از حریم خصوصی را از ارزهای دیجیتال به دست آورید. ارزش این را دارد که همیشه به یاد داشته باشید که اکثر ارزهای دیجیتال فقط در سطح حرف حریم خصوصی شما را حفظ می‌کنند، به این معنی که همیشه اثر کوچکی از شما در بلاکچین باقی می‌ماند. اگر این چیزی نیست که شما می‌خواهید، Monero و ZCash می‌توانند برای شما مناسب باشند.
نظرات کاربران