پل کریپتوکارنسی چیست؟ 

اگر شما از یک بلاک چین استفاده می کنید، همه چیز ساده است. اما چه اتفاقی می‌افتد وقتی می‌خواهید ارز رمزنگاری شده ی خود را با یک ارز در یک بلاک چین دیگر مبادله کنید؟ پل کریپتوکارنسی چیست؟ 

جالب است بدانید حتی در زمانی که حجم تراکنش کاهش می‌یابد، پلتفرم‌ های بلاک چین مانند اتریوم با سرعت تراکنش و کارمزد گاز دست و پنجه نرم می‌کنند. برای حل این مشکل، اتریوم از راه حل های لایه 2 برای مبادله موقت برخی از تراکنش های خارج از زنجیره پشتیبانی می کند. 

با این حال، تراکنش‌ ها باید در مقطعی به بلاک چین اتریوم بازگردند، و روشی که این راه‌حل‌ ها را به اتریوم پیوند می‌دهند به عنوان پل ارزهای دیجیتال شناخته می‌شود. 

بنابراین، پل کریپتوکارنسی چیست و چگونه کار می کند؟ 

پل کریپتوکارنسی چیست؟ 

درواقع پل کریپتوکارنسی برنامه ‌ای است که به شخصی اجازه می‌دهد رمزارز خود را بین پلتفرم ‌های بلاک چین انتقال دهد. 

یکی از نگرانی‌های مربوط به فناوری بلاک چین، توانایی آن در برقراری ارتباط با سایر بلاک چین ‌ها است. این ارتباط که قابلیت همکاری نامیده می‌شود، به توسعه‌ دهندگان این امکان را می‌دهد تا بر روی چندین بلاک چین ارز ایجاد کنند و بدون توجه به اینکه از کدام بلاک چین می‌خواهند استفاده کنند، درخواست ‌های کاربران را تکمیل کرده و پاسخگو باشند. 

مشکلی که مانع همکاری متقابل می شود این است که هر بلاک چین دارای یک سکه بومی، قوانین ایجاد توکن، زبان برنامه نویسی بالقوه منحصر به فرد و قابلیت های اجرایی قرارداد هوشمند مربوط به خود است. اساساً هر بلاک چین به زبان متفاوتی صحبت می کند و هیچ مترجمی در این میان وجود ندارد. 

برای حل این مشکل، پل‌ها به کاربران اجازه می‌دهند تا ارز رمزنگاری خود را با ایجاد توکن‌ هایی که نشان دهنده آن ارز رمزنگاری هستند، درواقع ایجاد آن توکن در بلاک چین دیگر و نگه داشتن توکن‌های قبلی، به سایر بلاک ‌چین‌ها ارسال کنند. سپس، اگر کاربر تصمیم به بازگشت داشته باشد، توکن های ایجاد شده خود را تحویل می دهد و رمز ارز بومی را در اولین زنجیره دریافت می کند. 

پل های رمزارزها چگونه کار می کنند؟ 

زمانی که کاربر رمزارز خود را از طریق پل رمزنگاری به بلاک چین دیگری ارسال می کند، از نظر فنی همان ارز دیجیتال یا توکنی را که ارسال کرده است، دریافت نمی کند. درعوض، کاربر یک توکن دریافت می‌کند که نشان‌ دهنده مقدار ارز دیجیتالی است که در پل می‌گذارد و به بلاک چین جدید به ارزش توکن‌ های انتقال ‌یافته می‌چسبد. 

فرض کنید که می خواهید اتریوم خود را از بلاک چین بومی اتریوم به بلاک چین Avalanche متصل کنید. هنگامی که ETH خود را بسته بندی کردید، درواقع سکه های WETH جدید را به یک پل رمزنگاری که اتریوم را به Avalanche متصل می کند ارسال می کنید. 

پل WETH را می گیرد، معادل Avalanche به نام WETH.e را ماین می کند و توکن ها را در آدرس کیف پول هدف قرار می دهد. این پل ها همه چیز را یک به یک تبدیل می کنند، به این معنی که شما باید مقدار مساوی توکن WETH.e را با آنچه در WETH داشتید دریافت کنید. 

توکن‌هایی که از طریق پل‌ها ایجاد می‌شوند، ارزش خود را به ارز دیجیتال اصلی متصل می‌کنند، دقیقاً مانند نحوه تنظیم ارزش‌های استیبل کوین‌ها. همانطور که ارزش بازار برای توکن پایه تغییر می کند، ارزش توکن های ایجاد شده از طریق پل های روی بلاک چین های جدید نیز تغییر می کند. 

هنگامی که در بلاک چین جدید هستید، توکن ها مانند هر توکن دیگری در بلاک چین عمل می کنند. می‌توانید از این توکن‌ها در صرافی‌های غیرمتمرکز استفاده کنید، کالاها یا خدمات بخرید و در غیر این صورت حتی در بلاک چین شرکت کنید. 

پل های مبتنی بر اعتماد در مقابل پل های بدون اعتماد 

همه پل های رمزنگاری یکسان کار نمی کنند. به طور کلی، پل‌های ارزهای دیجیتال به دو دسته تقسیم می‌شوند: پل‌های مبتنی بر اعتماد و پل‌های بدون امکان اعتماد. 

پل های مبتنی بر اعتماد 

پل‌های مبتنی بر اعتماد که پل‌های فدرال نیز نامیده می‌شوند، به این دلیل نام خود را گرفته ‌اند که باید به یک فرد یا سازمان اعتماد کنید تا رمز ارز شما را برای شما پل کند. 

پل‌های مبتنی بر اعتماد مانند یک سرویس خصوصی کار می‌کنند که در آن افراد باید مجوز اتصال رمزنگاری خود را به زنجیره بلوکی دیگر دریافت کنند. پل های مبتنی بر اعتماد اغلب یک پلتفرم بلاک چین بزرگتر مانند اتریوم را به یک پروژه بلاک چین خصوصی برای یک کسب و کار یا سازمان متصل می کنند. 

اگر پل تراکنش‌ها را تأیید کند، توکن‌ های ارسالی شما قفل می‌شوند و توکن ‌های جدید در زنجیره خصوصی کوچک ‌تر ضرب می‌شوند. متأسفانه، برای ترک زنجیره خصوصی نیز مجوز لازم است که منجر به کندتر شدن این پل ها نسبت به پسر عموهای بدون اعتمادشان می شوند. 

پل های بدون اعتماد 

در طرف دیگر این طیف، پل های بدون اعتماد به هر کسی اجازه می دهد تا کاربر پل رمزنگاری شود. این پل ها از قرارداد های هوشمند و اتوماسیون مشابه برای مبادله کریپتو های ارسالی به توکن در بلاک چین متصل استفاده می کنند. 

برای تشویق کاربران به اجرای پل، بسیاری از پروژه‌ ها به افرادی که رمزارز مورد استفاده برای تأیید تراکنش‌ های روی پل را ارائه می‌کنند، پاداش می‌ دهند. ارائه جوایز به کاربران، بسیاری از کاربران مختلف را تشویق می‌کند تا تراکنش‌ ها را تأیید کنند و تمرکز زدایی پل را بهبود بخشند. 

پل های بدون اعتماد رایج ترین شکل پل های رمزنگاری هستند که بلاک چین های عمومی بزرگ را به هم متصل می کنند. با این حال، اکثر کاربران در این بلاک چین ها سیستم غیرمتمرکز را ترجیح می دهند، به این معنی که پل های بدون اعتماد ترافیک بیشتری نسبت به پل های مبتنی بر اعتماد مشاهده می کنند. 

چرا پل های ارزهای دیجیتال مهم هستند؟ 

درواقع بزرگ ‌ترین جذابیت پل‌ های ارزهای دیجیتال، راه‌حل‌ های قابلیت همکاری است که ارائه می‌دهند. هر کسی که از ارز دیجیتال استفاده می کند با مسائل مقیاس پذیری پروژه های بزرگی مانند بیت کوین و اتریوم آشنا است. با رشد این پروژه ها، سرعت پردازش آنها کاهش یافته است البته این در حالی است که هزینه های گاز افزایش یافته است، به ویژه برای اتریوم. 

در حالی که این پروژه‌ها راه‌حل‌های مختلفی در آزمایش برای افزایش مقیاس دارند (مانند راه‌حل‌های شبکه لایتنینگ بیت‌کوین یا راه‌حل‌های لایه ۲ اتریوم)، پل‌های ارزهای دیجیتال راهی برای انتقال بخشی از ترافیک dApp به بلاک ‌چین ‌های کم‌ تراکم ارائه می‌دهند. به عنوان مثال، توسعه‌ دهندگان اتریوم می‌توانند از یک پل برای تخلیه برخی از تراکنش ‌های خود به زنجیره ‌ای سریع ‌تر استفاده کنند، که سرعت آن ‌ها را بهبود می ‌بخشد و بار روی دفتر کل اتریوم را نیز کاهش می‌دهد.