پول فیات چیست؟

پول فیات ارزی است که ارزش ذاتی ندارد، زیرا توسط هیچ چیز فیزیکی مانند نقره یا طلا پشتیبانی نمی شود – اما از حمایت دولتی که آن را صادر کرده است، ارزش دارد. 

اگر چندین ارز فیات در اختیار دارید، جابه‌جایی پول شما ممکن است دشوار باشد. 

یک حساب رایگان Wise می تواند کارها را آسان کند، به شما امکان می دهد بیش از 50 ارز را در یک مکان نگه دارید. 

پول فیات چگونه کار می کند؟ 

اصطلاح “فیات” از لاتین گرفته شده است که به معنای “اجازه دهید انجام شود” یا “این باید انجام شود”. 

در نهایت، پول فیات ارزش دارد، زیرا دولت می گوید که دارد – هیچ پشتوانه فیزیکی پشت آنها وجود ندارد. 

بنابراین، وقتی می گوییم ارزی که توسط خود دولت حمایت می شود، این پول فیات است. 

این بدان معناست که ارزش یک ارز مبتنی بر ایمان وام دهندگان و سرمایه گذاران است که دولت بدهی های خود را بازپرداخت خواهد کرد. 

مزایا و معایب فیات پول 

مزایا:  

• دولت با انتشار ارز سود می برد 
• بانک مرکزی کنترل بیشتری بر اقتصاد دارد 
• یک استاندارد قابل انعطاف 

معایب: 

• خطرات تورمی 
• به طور کامل از اقتصاد محافظت نمی کند 
• حباب ها ممکن است اتفاق بیفتند 

مزایا 

ارزهای فیات به دولت ها این امکان را می دهند که از قدرت بانک مرکزی خود برای محافظت از اقتصاد خود در برابر بالا و پایین در چرخه های تجاری استفاده کنند. مقدار ارز ثابت نیست، زیرا بانک های مرکزی عرضه را کنترل می کنند. 

این به آن قدرت می دهد تا مواردی مانند نقدینگی، نرخ بهره، اعتبار و غیره را مدیریت کند. 

همچنین، پول فیات یک ارز ثابت می‌سازد، زیرا همه چیزهایی را که یک کشور برای ایجاد واحدهای پولی نیاز دارد، مدیریت می‌کند. ارزش دارد، مبادله آن آسان است و ارز قابل شمارش است. بعلاوه، تولید ارز مقرون به صرفه است – که به عنوان حق مالکیت شناخته می شود. 

معایب 

از طرف دیگر، ارز فیات می تواند نوسان داشته باشد. 

بحران وام مسکن در سال 2007 نشان داد که بانک مرکزی همیشه نمی تواند همه چیز مورد نیاز برای حفاظت کامل از اقتصاد را کنترل کند. 

این نوسان می تواند هم باعث تورم و هم حباب در اقتصاد شود. 

نمونه ای از ارز فیات چیست؟ 

ارز کاغذی رایج ترین شکل ارز فیات در جهان است و بهترین مثال برای نشان دادن اینکه ارز فیات چیست و چگونه کار می کند است. دلار آمریکا، یورو، پوند انگلیس و یوان چین همگی ارزهای فیات هستند. 

آیا دلار آمریکا یک ارز فیات است؟ 

آره! دلار آمریکا – مانند اکثر پول های فیات – هم به عنوان ارز قانونی و هم به عنوان ارز فیات عمل می کند. هر ارزی که توسط یک نهاد حاکم قانونی اعلام شود، ارز قانونی است. اما ابتدا دولت باید ارزی را به عنوان استاندارد برای ارز قانونی صادر کند. روی تمام اسکناس‌های دلار آمریکا، نوشته شده است: «این اسکناس ارز قانونی برای همه بدهی‌های دولتی و خصوصی است». 

برای حمایت از پول، فدرال رزرو ایالات متحده – طبق قانون – وثیقه ای برابر با ارزش تمام دلارهای آمریکا در گردش دارد. این امر با انتشار بدهی دولت در قالب اوراق خزانه، اسکناس و اسناد خزانه انجام می شود. 

تاریخچه پول فیات 

مردم از زمان استعمار در ایالات متحده از پول کاغذی استفاده می کردند. صورت‌حساب‌ها به‌عنوان نوعی اعتبار عمل می‌کردند که افراد می‌توانستند برای پرداخت کالاها، خدمات و مالیات‌هایشان استفاده کنند. در این شرایط، پول کاغذی توسط یک کالا حمایت می شد – عمدتاً طلا و گاهی اوقات نقره. 

اما در طول قرن 18، 19 و اوایل قرن 20، مشکلاتی در مورد این شکل از پشتوانه پولی وجود داشت. دولت‌های ایالتی و دولت ملی اغلب اسکناس‌های زیادی چاپ می‌کردند، که باعث کاهش ارزش آن می‌شد و قیمت کالاهای پشتوانه اسکناس‌ها در نوسان بود. این یک سیستم بی ثبات بود. 

برای اصلاح همه چیز، دولت ایالات متحده در نیمه اول دهه 1900 قوانینی را تصویب کرد و توافقاتی منعقد کرد. قانون بانکداری اضطراری در سال 1933 شهروندان را از مبادله ارز با طلای دولتی منع کرد.1 و توافقنامه برتون وودز در سال 1944 استاندارد جهانی طلا را 35 دلار برای هر اونس تروی طلا تعیین کرد. 

اما در سال 1971، ذخایر طلای ایالات متحده رو به کاهش بود. برای رفع این مشکل، رئیس جمهور ریچارد نیکسون ایالات متحده را از استاندارد طلا خارج کرد و صدور طلا به دولت های خارجی را در ازای دلار آمریکا متوقف کرد. در عوض، دولت یک ارز فیات با حمایت خود دولت منتشر می کرد. 

این سبک از پشتوانه پولی هنوز در حال استفاده است. 

پول فیات در مقابل پول کالایی 

پول کالایی تاریخچه بسیار طولانی تری نسبت به پول فیات دارد. این پولی است که ارزشی ناشی از ماهیت واقعی پول یا استفاده از آن دارد. فلزات گرانبها، نمک، تنباکو، جو، دانه های کاکائو و بسیاری از اقلام دیگر در گذشته به عنوان ارز کالا استفاده می شده است. 

به دلیل قابلیت استفاده، پول کالایی کمتر مستعد تورم است زیرا دولت ها نمی توانند کالای بیشتری بسازند. این همچنین باعث می شود که پول کالاها کمتر در معرض نفوذ مصنوعی قرار بگیرند، زیرا دولت نمی تواند انحصار کامل یک منبع را در اختیار داشته باشد. 

اما برخلاف ارز فیات، پول کالایی می‌تواند در کیفیت پول متفاوت باشد – یعنی فلز یا محصول با درجه پایین‌تر. و نرخ رشد اقتصادی بسیار کندتری دارد. 

با ارزهای فیات، دولت ها می توانند پول بیشتری برای تزریق به عرضه برای تقویت رشد اقتصادی ایجاد کنند. در حالی که بیش از حد این عمل منجر به تورم بیش از حد می شود، تنها مقدار مناسب به رشد دراز مدت اقتصاد کمک می کند. 

ارز فیات در مقابل پول نمایشگر 

پول نماینده مانند پول کالایی است که توسط یک کالای فیزیکی مانند طلا، نقره یا سایر فلزات گرانبها پشتیبانی می شود. اما مردم به جای معامله کالای واقعی، اسکناس های تولید شده توسط دولت را با حمایت کالا معامله می کنند. یادداشت نشان دهنده ارزش کالا است. 

این نوع سیستم پولی ای است که ایالات متحده تا سال 1971 از آن استفاده می کرد و مشکلاتی مشابه با پول کالایی دارد. ثبات بیشتری دارد و به سختی می توان آن را به طور مصنوعی تحت تاثیر قرار داد. اما نرخ رشد اقتصادی کمتری دارد و کالاها می توانند در طول زمان از بین بروند. 

ارز فیات دولت را از ذخیره مقادیر زیادی طلا و نقره باز می دارد و بر اساس قدرت خود دولت به مردم قدرت خرید بیشتری می دهد. 

حرف آخر 

به یاد داشته باشید که ارز فیات به خودی خود هیچ ارزشی ندارد. ارزش آن ناشی از ثبات دولت حامی ارز – و اقتصاد آن است. از سال 1971، زمانی که ایالات متحده از استاندارد طلا فاصله گرفت، فیات استاندارد ارز در سراسر جهان بود. 

و اگر ارزهای فیات دارید که می خواهید انتقال دهید، Wise را امتحان کنید. با یک حساب Wise، می‌توانید چندین ارز را در یک مکان ذخیره کنید و با نرخ ارزان‌تری نسبت به بانک‌های قدیمی به هر جایی که می‌خواهید انتقال دهید.