قرارداد هوشمند در بلاک چین به چه معناست ؟ 

قرارداد هوشمند مفهومی است که اغلب در ارتباط با بلاک چین بیان می شوند. با ظهور بلاک چین 2.0 ( یعنی زمانی که بلاک چین اولین بار به غیر از بیت کوین در سال 2014 مورد استفاده قرار گرفت. )، قراردادهای هوشمند به عنوان افزونه بسیار ارزشمندی برای این فناوری شناخته شدند.

در حالی که ماهیت این قرار دادها بسیار فنی است، اما درک آها دشوار نمی باشد و می توانید به راحتی با نحوه عملکرد آنها آشنا شوید.

در این راهنما قصد داریم تا شما را با اصول قراردادهای هوشمند آشنا کنیم. شما با اطلاعاتی که می آوریم خواهید آموخت که آنها چه هستند، چگونه کار می کنند، کجا قابل اجرا هستند و حتی اصول اولیه نوشتن قرارداد های هوشمند چیست.

بنابراین اگر علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در مورد بلاک چین و گسترش فعالیت خود در این زمینه هستید، پیشنهاد می دهیم ادامه راهنما را از دست ندهید.  

قرارداد هوشمند چیست؟ 

در ساده ترین مفهوم، قراردادهای هوشمند فقط یک نسخه برنامه ریزی شده از قرارداد معمولی شما هستند. هدف یک قرارداد هوشمند این است که به طور خودکار قراردادی که قبلاً تصویب شده است و همه پیش شرط های آن برآورده شده است را راه اندازی کند.

از آنجایی که هر شرطی باید به صورت دستی برنامه ریزی شود تا به مرحله اجرا برسد، این امر می تواند به میزان قابل توجهی منفعت های شخصی را در هر طرف معامله کاهش دهد.  

اگرچه قراردادهای هوشمند، با اجرای بلاک چین و بهرهمندی از قابلیت برنامه ریزی به شهرت رسیدند، اما بسیار قدیمی تر از آن هستند. نیک سابو، دانشمند کامپیوتر، وکیل و رمزنگار، اولین بار قراردادهای هوشمند را به عنوان یک مفهوم در دهه 90 مطرح کرد. او آنها را به عنوان “مجموعه ای از وعده های مشخص شده به شکل دیجیتال و پروتکل هایی که در آن طرفین به این وعده ها عمل می کنند” توصیف کرد.

خارج از پیاده ‌سازی فعلی این قراردادها در بلاک چین، قراردادهای هوشمند در جاهای دیگر نیز وجود دارند؛ دستگاه‌ های فروش خودکار نسخه ابتدایی این فناوری در نظر گرفته می‌ شوند، زیرا از این اصل کلی پیروی می ‌کنند که با ورودی مناسب، خروجی مشخصی تضمین خواهد شد. 

قراردادهای هوشمند، علی رغم نامشان، لزوماً یک توافق نامه معتبر و الزام آور نیستند و از این نظر مانند قراردادهای سنتی می باشند. تفسیر موسسه ملی استاندارد و فناوری ایالات متحده آنها را به عنوان “مجموعه ای از کد و داده ها (که گاهی اوقات به عنوان توابع و وضعیت نامیده می شود) تعریف می کند که با استفاده از تراکنش های امضا شده رمزنگاری می شوند و در شبکه بلاک چین استقرار می یابند. اتریوم و بلاک چین های مشابه به آن نیز از همین تعریف برای قراردادهای هوشمند خود استفاده می کنند.  

برای کسانی که می دانند بلاک چین چیست، می تواند واضح به نظر برسد که قراردادهای هوشمند چگونه در معماری یک بلاک چین قرار می گیرند. در یک فضای کاملاً غیرمتمرکز، هیچ کس قدرت بیش از حدی را در اختیار ندارد و جایی برای واسطه‌ ها و اشخاص ثالثی که انطباق و اجماع را مدیریت می‌کنند، وجود ندارد.

اجماع از طریق مکانیسم های از پیش تعیین شده ای حاصل می شود که به مداخله انسانی متکی نیست. همین امر در مورد انطباق و اجرای برنامه ها نیز صادق است؛ به این معنی که قراردادهای هوشمند اجرای برنامه ریزی شده این مفاهیم هستند و نیاز افراد را به داشتن چنین قدرتی از بین می برد. 

قرارداد هوشمند چگونه کار می کند 

با این حال، دانستن اینکه قرارداد هوشمند چیست لزوما نحوه عملکرد آن را توضیح نمی دهد. به عبارت ساده تر، قراردادهای هوشمند از عملکردهای مختلفی تشکیل شده اند که بر روی آنها تعریف شده است.

کاربران با ارسال تراکنشی که عملکرد خاصی را در بستر بلاک چین راه ‌اندازی می ‌کند، با استفاده از این قراردادهای هوشمند، با یکدیگر تعامل می کنند.

هر یک از این توابع با جزئیات تعریف شده است، بنابراین کاربران می توانند دقیقا بفهمند که قرار است چه کاری انجام دهند. کاربران شبکه، قراردادهای هوشمند را تعریف می کنند.

هر کسی که بتواند به زبان قرارداد هوشمند کدنویسی کند، می ‌تواند تا زمانی که ارزهای بومی کافی برای استقرار داشته باشد، خودش اقدام به نوشتن قرارداد نماید. هزینه به خودی خود به شبکه ای که در آن مستقر هستید و شرایط آن بستگی دارد. 

در این جا یک قرار داد تجاری در دنیای واقعی را در نظر بگیرید، هنگامی که هر دو طرف جزئیات، شروط  و چیزی که هر کدام در ازای قرارداد دریافت می کنند را مورد بررسی قرار دادند، معمولاً یک شخص ثالث بی طرف پیدا می کنند تا اطمینان حاصل شود که همه چیز از طریق نامه انجام می شود.

با این حال، اشخاص ثالث خنثی هزینه ‌ای را برای این کار دریافت می کنند و همیشه نمی ‌توان به آن‌ها اعتماد کرد که بی ‌طرف می ‌مانند یا به عبرات ساده تر سعی نمی ‌کنند از موقعیت خود سوء استفاده نمایند.

  ساده ترین راه حل، حذف کامل این شخص ثالث است. اما در آن صورت چه کسی به عنوان میانجی عمل خواهد کرد؟ 

به همین دلیل است که مردم اغلب عاملی را به عنوا بی طرف ترجیح می دهند که به صورت ماشینی و رایانه ای برنامه ریزی شده باشد. پیشرفت ‌های تکنولوژیکی کنونی هنوز به حدی نرسیده است که ماشین ها بتوانند ترجیحات و علایقی برای خود داشته باشند، بنابراین اغلب مردم آنها را بهترین راه‌ حل برای این دست از مشکلات می‌ دانند.

به عبارت دیگر، برنامه‌ نویسی یک قرارداد هوشمند به همه طرف‌ های درگیر اجازه می ‌دهد تا جزئیات معامله را به‌ طور عمومی و شفاف هش کنند، قراردادهای هوشمند نمی ‌توانند کاری را انجام دهند که به صراحت در مورد آن کدگذاری نشده باشد، بنابراین با استفاده از قراردادهای هوشمند از تخلفات احتمالی جلوگیری می ‌شود.

همچنین استفاده از قرار داده های هوشمند هزینه های کلی را کاهش می دهد، زیرا استقرار و راه اندازی یک قرارداد هوشمند در مقایسه با هزینه های وکیل نسبتاً کمتر است. قراردادهای هوشمند تضمین می کنند که همه چیز دقیقاً به روشی که کدگذاری شده انجام شود.

از آنجایی که این کدها برنامه های خیلی پیچیده ای نیستند، اغلب می توان با دانش برنامه نویسی اولیه آن ها را خواند و فهمید. این شیوه کاری برای تسهیل رابطه کاری خوب با سایر شرکت کنندگان بسیار مؤثر می باشد. 

قراردادهای هوشمند برای چه مواردی می توانند مورد استفاده قرار گیرند 

یکی از بزرگ‌ترین مزیت ‌های قراردادهای هوشمند این است که می ‌توان از آن‌ها تقریباً برای هر چیزی استفاده کرد و تا زمانی که قادر به برنامه‌ ریزی آنها باشیم، می توانیم از این قراردادها در همه جنبه ها بهرهمند شویم. البته کاربرد این فناوری در برخی از موارد بیشتر  خواهد بود. برخی از بهترین نمونه های کاربرد قراردادهای هوشمند عبارت اند از : 

هویت دیجیتال : همان طور که می دانید بحث حریم خصوصی در اینترنت یک موضوع بسیار حائز اهمیت است. در حال حاضر، این نگرانی وجود دارد که چه داده‌ هایی را با شرکت ‌هایی که به وب‌ سایت ‌هایشان دسترسی دارید به اشتراک می‌ گذارید. این موضوع می تواند به راحتی از طریق قراردادهای هوشمند دیجیتالی شود، قراردادهای هوشمند این امکان را فراهم می آورند تا بتوانید بر اساس ترجیحات خود و بدون افشای اطلاعات شخصی خود محتوایی و اطلاعاتی را که می خواهید را به اشتراک بگذارید.  

اوراق بهادار : به طور کلی در بحث مالی مباحث حل نشده و مشکلات مختلفی به خصوص در مورد نگهداری و تجارت اوراق بهادار وجود دارد.

با خودکار کردن همه چیز از طریق قراردادهای هوشمند، واسطه ها می توانند به طور کامل حذف شوند. سپس این برنامه مسئولیت را بر عهده می گیرد و سود سهام و/یا سایر پرداخت های خودکار را پرداخت می کند، مسئولیت کارها را مدیریت می کند و گردش کار را ساده می نمایند. 

وام و وام مسکن: به طور کلی وام و وام مسکن اغلب منبع ناامیدی برای بسیاری هستند. اجرای پرداخت‌ های قرارداد هوشمند به معنای کاهش هزینه کلی است، نرخ بهره سودمند را حفظ می ‌کند و این اطمینان را می دهد که هیچ راهی وجود ندارد که فردی بخواهد سر شما را کلاه بگذارد.

علاوه بر این، تنظیم پرداخت ‌های ماهانه به صورت خودکار می ‌تواند کل فرآیند را برای همه شرکت‌ کنندگان ساده ‌تر کند. 

زنجیره تأمین : به عنوان یکی از شناخته شده ترین موارد استفاده از قراردادهای هوشمند در بلاک چین، مدیریت زنجیره تأمین است که یک موضوع بسیار ارزشمند به شمار می رود.

پیاده ‌سازی قراردادهای هوشمند می‌توانند از پیگیری موجودی تا به‌ روزرسانی خودکار برای همه طرف‌ های ذینفع، را شفاف تر نمایند و امکان تقلب های احتمالی را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. 

سپرده گذاری : همانند سایر فعالیت ‌هایی که نیاز به مشارکت شخص ثالث دارند، امان ‌گذاری یا سپرده گذاری نیز یکی از مواردی است که از خودکارسازی سود می‌ برد. با قراردادهای هوشمند، وجوه در مکانی امن نگهداری می شوند تا زمانی که همه شرایط برای انتشار آنها برآورده شود. این موضوع تقریباً می تواند خطر سرقت و کلاهبرداری را به طور کلی از بین ببرد و در همین حال به طور هم‌زمان می تواند همه چیز را کاملاً شفاف و مهم‌تر از همه، مقرون به صرفه به انجام برساند. 

سیستم ‌های سلامت : داده ‌های پزشکی بسیار حساس هستند و اکثر حوزه‌ های قضایی قوانینی دارند که از این داده ها حفاظت کرده و  دسترسی غیر مجاز را نا ممکن می سازد. استفاده از قراردادهای هوشمند نه تنها می تواند از آن داده ها محافظت کند، بلکه به افراد اجازه می دهد تصمیم بگیرند که چه کسی می تواند به آنها دسترسی داشته باشد. در نهایت، مردم می‌ توانند با پرداخت هزینه، امکان دسترسی محققان پزشکی به داده‌ های خود را فراهم کنند و نگرانی ‌های بسیاری را برای همه طرف ‌های درگیر از بین ببرند. 

حقوق : مشاغلی که کارمندان حقوق بگیر دارند، می ‌توانند با پرداخت خودکار به آنها، پول قابل توجهی را پس انداز کنند. حتی اگر مجبور باشند روزهای مرخصی را در نظر بگیرند، این تغییرات را می توان به سرعت و به راحتی در یک سیستم قرار داد هوشمند تغییر داد و حتی می توان برای کارمندان ساعتی نیز پرداخت خودکار در نظر گرفت.  

فهرست موارد استفاده از قراردادهای هوشمند تنها محدود به مواردی که تا به اینجا گفتیم نمی باشد. با این حال، همین مواردی که بررسی کردیم نیز طیف وسیعی از نیازهای جوامع را بر طرف می سازند و می توانند به صورت کاربردی مورد استفاده قرار بگیرند. مزایایی که قراردادهای هوشمند می توانند به جوامع ارائه دهند فراتر از آن چیزی است که بسیاری از مردم هنگام شنیدن در مورد این فناوری به آن فکر می کنند. با زیرساخت مناسب، قراردادهای هوشمند می توانند بسیار فراتر از موارد استفاده ذکر شده در اینجا باشند. 

مزایای قراردادهای هوشمند 

بسیاری از مزایایی که قراردادهای هوشمند برای نحوه انجام کسب و کار شما ارائه می ‌دهند را تا حدود تا به این جا مورد بررسی قرار دادیم. از سوی دیگر، برخی از مزایای این قراردادها ممکن است فراتر از آنچه ممکن است در ابتدا به نظر برسد، سودمند باشند. بیایید نگاهی دقیق تر به آنها بیندازیم. 

اعتماد : یا اگر بخواهیم دقیق تر بگوییم، بی اعتمادی، به این معنی است که نیازی نیست به طور ضمنی به کسی اعتماد کنید که شرایطی که تعیین کرده اید را اجرا نماید و بر روی آن نظارت داشته باشد. از آنجایی که یک قرارداد هوشمند به خودی خود استقلالی ندارد، می توانید مطمئن باشید که همه چیز دقیقاً همانطور که نوشته شده اتفاق می افتد. 

ایمنی : رمزنگاری، مفهومی که بر اساس آن بلاک چین و قراردادهای هوشمند، به طور گسترده ساخته شده است، فناوری رمزنگاری همه چیز را بسیار امن تر از بسیاری از راه حل های تکنولوژیکی دیگر نگه می دارد. 

سرعت : استفاده از قراردادهای هوشمند یک گام مهم در خودکار سازی همه فعالیت هایی است که در حال حاضر اغلب آنها به صورت دستی انجام می پذیرند. به خصوص در مورد واسطه‌ ها، که بسته به شیوه‌ های مختلف ممکن است زمان زیادی را به خود اختصاص دهند، انتقال همه چیز به قراردادهای هوشمند می‌ تواند صرفه‌ جویی در زمانی باشد که می توانید از آن زمان برای گسترش کسب و کار خود استفاده نمایید. 

صرفه جویی : صرفه جویی می تواند هم در زمان و هم در انرژی افراد صورت بگیرد. حذف تداخل شخص ثالث باعث صرفه جویی در پولی می شود که برای خدمات آنها می پردازید. 

خود مختاری : عدم اتکا به واسطه ها به شما قدرت بیشتری می دهد تا تصمیم بگیرید که خودتان یا طرف ذینفع دیگر دقیقاً چه کاری باید انجام دهد. علاوه بر این، احتمال اشتباه کردن یا حتی دست‌کاری با وجود شرکت کنندگان کمتر به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. 

دقت : قطعاً دقت قراردادهای هوشمند به نسبت سایر روش ها بالاتر می باشد. مگر اینکه اشتباهی از قبل در قرارداد هوشمند برنامه ریزی شده باشد، هیچ یک از طرفین از نظر فیزیکی قادر به انجام هیچ کاری غیر از آنچه در کد آن نوشته شده است نخواهد بود. 

شفافیت : نه تنها می‌ توانید قرارداد هوشمند را بخوانید و ببینید که آیا مطابق با آنچه می ‌خواستید یا نیاز دارید نوشته شده است یا خیر، بلکه این واقعیت که در بلاک چین ذخیره می ‌شود به این معنی است که تمام داده‌های مربوطه برای افرادی که می خواهند در آینده به این اطلاعات دسترسی پیدا کنند نیز  قابل مشاهده خواهد بود. این موضوع می تواند برای آیندگانی که می خواهند در مشاغل مختلف فعالیت داشته باشند، بسیار مفید باشد.  

سهولت در درک و استفاده : درست است که کدها را می توان به روش های فوق العاده گیج کننده ای نوشت. با این حال، درک و استفاده از کدهایی که به خوبی نوشته شده اند، آسان خواهد بود، به این معنی که درک و استفاده از کدهایی که به خوبی نوشته شده باشند بسیار ساده تر از بررسی اسناد قانونی طولانی و متراکم خواهد بود. 

سایر مزایای استفاده از قراردادهای هوشمند به موارد استفاده شخصی شما بستگی دارد. با این حال، همه کاربردهای قراردادهای هوشمند در یک موضوع مهم مشترک هستند که آن هم ساده کردن همه چیز است.  

معایب بالقوه 

البته هیچ فناوری وجود ندارد که به طور کامل بهینه شده باشد، این امر به ویژه در مورد بلاک چین و قراردادهای هوشمند صادق است. از آنجایی که این مفاهیم هنوز نسبتاً جدید هستند و به مشکلات طولانی مدت در بسیاری از صنایع رسیدگی می کنند، اغلب انتظار می رود که بتوانند بسیار بیشتر از چیزی که هستند، کاربرد داشته باشند. در اینجا برخی از مشکلاتی که ممکن است قراردادهای هوشمند با آن مواجه شوند را بررسی خواهیم کرد :  

از نظر قانونی الزامی نیست : قراردادهای هوشمند برخلاف نام آنها، لزوماً قراردادهای واقعی نیستند. آنها ممکن است در یک دادگاه حقوقی مورد تائید قرار نگیرند، اما با این حال، این موضوع بستگی زیادی به نوع قرارداد نیز دارد. 

عدم قطعیت نظارتی : از آنجایی که این فناوری بسیار جدید است، اغلب هیچ مقررات دولتی وجود ندارد که بر آن نظارت داشته باشد. البته نظارت دولتی بر روی قراردادها ممکن است بسته به نوع معامله، ضروری نباشد یا از طرفی می تواند حیاتی نیز باشند، پیمایش این مسائل حقوقی کاری طاقت فرسایی است و باید دلیلی برای انجام این موضوع وجود داشته باشد. 

مالیات : سؤالی که ممکن است برای خیلی از افراد پیش بیاید این است که چگونه می توان معاملات قراردادهای هوشمند مالیاتی را انجام داد ؟ در پاسخ به این سؤال باید اشاره کرد که با محبوبیت و همه گیری ارزهای دیجیتال، قطعاً موارد جدیدی در زمینه مالیات به وجود خواهد آمد، با این حال، در برخی موارد ممکن است قوانین سنتی امور مالی مورد استفاده قرار بگیرد.  

پرداختن به اشکالات : هیچ کدی کامل نیست و حتی برای بهترین کدنویس ها نیز باگ هایی اتفاق می افتد. برخی از آنها ممکن است تا زمانی که خیلی دیر نشده است مورد توجه قرار نگیرند و از آنجایی که تراکنش های روی بلاک چین غیرقابل برگشت هستند، بروز اشتباهات ممکن است گران تمام شود. 

فسخ قراردادها : از آنجایی که قراردادهای هوشمند کاملاً تحت اللفظی هستند، اغلب نمی توان از راه های فسخ قراردادهای سنتی مانند فسخ قرارداد در دادگاه برای آنها استفاده کرد.  

همه نمی توانند کد را بخوانند : به زبان ساده، همه اصول برنامه نویسی را نمی دانند. در حالی که از نظر تئوری، قراردادهای هوشمند باید ساده ‌تر از اسناد روی کاغذ باشند، اما زمانی که یکی از طرفین نتواند کدها را بخواند و درک کند، هر کسی می تواند از جانب او کدهایی را بنویسد و انتشار دهد. 

قراردادهای هوشمند نمی توانند اطلاعات دنیای واقعی را دریافت کنند : قراردادهای هوشمند نمی توانند به اطلاعات خارج از بلاک چین دسترسی داشته باشند زیرا ممکن است اجماع را به خطر بیندازند. برای غلبه بر این مانع از عاملی به اصطلاح اوراکل استفاده می شود. 

اهمیت هر یک از این معایب، درست مانند مزایایی که لیست کردیم، بستگی به این دارد که شما واقعاً برای چه چیزی از قراردادهای هوشمند استفاده می کنید. با این حال، اگر به دنبال استفاده از قراردادهای هوشمند هستید، آگاهی از این مزایا و معایب به تصمیم گیری آگاهانه کمک می کند. 

اوراکل چیست ؟ 

در حین صحبت در مورد بلاک چین و قراردادهای هوشمند، چندین بار بیان کردیم که هدف هر دو، حذف اتکا به اشخاص ثالث است. با این حال، شرایطی وجود دارد که در آنها نمی توان از این امر اجتناب کرد. یکی از این موقعیت ‌ها زمانی است که شما به اطلاعات دنیای واقعی نیاز دارید تا بتوانید از قراردادهای هوشمند استفاده نمایید. 

اوراکل های بلاک چین چنین اشخاص ثالثی هستند. آنها به عنوان پیوند بین داده های روی زنجیره که بلاک چین است و خارج از زنجیره، یا آنچه ما دنیای واقعی می نامیم، عمل می کنند. این قابلیت به گسترش دامنه قراردادهای هوشمند کمک می کند. بدون اوراکل‌ ها، قراردادهای هوشمند تنها با اطلاعاتی که می ‌توانند از خود بلاک چین به دست بیاورند، عمل می ‌کنند که مقدار این اطلاعات زیاد نیست. 

برای جلوگیری از دست‌کاری داده ها، اوراکل ها نیز اغلب غیرمتمرکز هستند. این بدان معنی است که همه آنها داده های یکسانی را ارسال می کنند و داده هایی که اکثریت ارسال می کنند صحیح در نظر گرفته می شود. اگر مشخص شود که یک اوراکل بسیار ناسازگار با بقیه است، بدخواه در نظر گرفته خواهد شد و شامل برخی مجازات ها خواهد شد. اوراکل‌ ها انواع مختلفی دارند و نوع پیاده ‌سازی آن به نیاز شبکه و کاربران آن بستگی دارد. 

چگونه یک قرارداد هوشمند بنویسیم ؟ 

برای نوشتن یک قرارداد هوشمند، باید حداقل با یک زبان برنامه نویسی که برای این منظور استفاده می شود آشنا باشید. در بلاک چین اتریوم، دو زبان مناسب برای توسعه دهندگان وجود دارد که عبارت اند از Solidity و Vyper. شما همچنین به گاز نیاز خواهید داشت و هر چه معامله در قرارداد هوشمند پیچیده تر باشد، گاز بیشتری نیاز خواهد بود. هر تراکنش میزان گازی را که مایل است برای اجرای برخی کدها بپردازد را مشخص می کند.

نحوه نوشتن یک قرارداد هوشمند بیشتر به آنچه می خواهید انجام دهید بستگی دارد. هرچه ساده ‌تر باشد، سریع ‌تر می ‌توانید آن را انجام دهید، حتی اگر دانش برنامه‌ نویسی شما بسیار ابتدایی باشد، آموزش های آنلاین بی شماری برای کمک به شما برای شروع وجود دارد.

قرارداد باید قبل از استقرار در بلاک چین تدوین شود. همچنین کامپایل کردن به شما کمک می کند تا بفهمید که آیا همه چیز را به درستی نوشته اید و آیا آن طور که باید کار می کند یا خیر.  برای کسب اطلاعات بیشتر، می توانید به وب سایت اتریوم مراجعه کنید، که توضیحات گام به گام بسیاری در مورد نحوه عملکرد قراردادهای هوشمند آنها ارائه می دهد! 

نتیجه گیری درباره قرارداد هوشمند در بلاک چین

همانطور که در این راهنما اشاره کردیم، قراردادهای هوشمند راهی برای خودکار کردن کارهایی هستند که اگر بخواهیم این فعالیت ها را به صورت دستی انجام دهیم، تضمینی بر امنیت، شفافیت و تغییر ناپذیری آنها نخواهد بود. اگرچه این قراردادها توسط فناوری بلاک چین ارائه شده است اند، اما  دارای معایبی نیز هستند.

در مجموع، قراردادهای هوشمند قادر به حل مشکلات واقعی هستند، به این معنی که دانستن نحوه استفاده از آنها و یا حتی نوشتن یک قرارداد هوشمند می تواند یک مهارت ارزشمند باشد.

با این حال، درک نحوه کار با این قراردادها، ابتدایی ترین قدم برای آشنایی با آنها می باشد و یک نقطه شروع عالی برای آغاز فعالیت در این زمینه به شمار می رود.